تعداد قابل ملاحظه‌ای از مردم در سنین 65 سال به بالا دچار مشکلات خفیف شناختی می‌شوند. تحقیق تازه نشان می‌دهد که تمرینات اروبیک می‌تواند اثرات مفید قابل ملاحظه‌ای برای این گروه از مردم در پی داشته باشد.
اختلال خفیف شناختی (MCI) به کاهش خفیف در توانایی‌های ادراکی افراد 65 سال به بالا اشاره دارد. این گروه از مردم ممکن است نزول ملایمی در حافظه یا استدلال را تجربه کنند اما این اختلال به آن اندازه شدید نیست که فعالیت‌های روزمرة زندگی را به شکل قابل ملاحظه‌ای با مشکل روبه‌رو کند.
مطالعات عنوان کرده‌اند که در همه جا 5 تا 20 درصد افراد مسن دچار MCI می‌شوند.
MCI اغلب به بیماری آلزایمر منتج می‌شود. برخی مطالعات نشان داده‌اند که 80 درصد افراد دچار MCI در طول 6 سال به بیماری آلزایمر مبتلاء می‌شوند.
پژوهش‌های پیشین عنوان کرده‌اند که تمرینات ورزشی می‌تواند حجم برخی نواحی مغز را افزایش دهد و حافظه را بهبود ببخشد.
اکنون، تحقیق جدید تأیید می‌کند که ورزش نه فقط اندازة مغز را افزایش می‌دهد بلکه همچنین می‌تواند میزان شناخت را در بیماران دچار MCI بهبود ببخشد.
مطالعة اثرات ورزش بر بیماران دچار MCI
محققان 35 فرد بزرگسال دچار MCI را در یک آزمون کنترل شدة تصادفی‌سازی شدة تمرینات ورزشی مورد بررسی قرار دادند. تیم تحقیق از سوی دکتر لورا دی. بیکر / Laura D. Baker، از دانشکدة پزشکی ویک فارست (WFSM) در وینستون – سالم رهبری شد.
محققان نمونهها را به دو گروه تقسیم کردند: یک گروه شامل 16 فرد بزرگسال با متوسط سنی 63 سال و گروه کنترل شامل 19 نفر با میانگین سنی 67 سال.
گروه پیشین در طیفی از فعالیت‌های اروبیک شامل تردمیل، دوچرخة ثابت و غیره مشارکت کردند. آنها 4 بار در هفته به مدت 6 ماه به تمرینات خود ادامه دادند. گروه کنترل در همین بازة زمانی به تمرینات کششی پرداخت.
دانشمندان از مغز تمامی نمونهها پیش از آغاز مطالعه و در پایان دوره اسکن‌های MRI گرفتند.
تصویرهای تهیه شده از مغز با استفاده از مقیاسهای مرسوم و زیست‌شیمیک برای اندازه‌گیری تغییرات حجم و اندازة مغز مورد استفاده قرار گرفت.
نویسندة همکار مطالعه دکتر جئونگچول کیم / Jeongchul Kim از WFSM می‌گوید: “ما از MRI با کیفیت بالا برای اندازه‌گیری تغییرات آناتومیک در سطح مغز برای رسیدن به داده‌های حجمی و اطلاعات راهنما استفاده کردیم.”
نتایج مطالعه در تاریخ 30 نوامبر 2016 در نشست سالانة انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی عرضه می‌شود.
فعالیت اروبیک باعث بهبود عملکرد اجرایی می‌شود
در پایان 6 ماه مطالعه، نمونهها برای بررسی اثرات تمرینات اروبیک بر روی عملکرد شناختی مورد آزمایش قرار گرفتند.
بیکر می‌گوید: “حتی در طول یک دورة کوتاه، ما دیدیم که تمرینات اروبیک منجر به تغییرات قابل ملاحظه‌ای در مغز می‌شود.”
گروهی که در تمرینات اروبیک حضور داشتند نسبت به گروه تمرینات کششی بهبود قابل توجهی در عملکرد شناختی نشان دادند.
در هر دو گروه اروبیک و کنترل، محققان متوجه افزایش حجم عمدتاً در مادة خاکستری مغز شامل لوب تمپورال که مسؤول حافظة کوتاه مدت محسوب می‌شود، شدند.
کیم اضافه می‌کند: “در مقایسه با گروه تمرینات کششی، گروه تمرینات اروبیک دارای مقدار بیشتری از حفظ حجم کلی مغز، افزایش حجم مادة خاکستری مغز و افزایش توانایی هدایت بافت مغزی بود.”
در گروه تمرینات کششی، محققان متوجه وجود یک آتروفی ناحیه‌ای در بخش مادة سفید مغز شدند. کیم می‌نویسد که چنین دگرشکلی‌ها اغلب اوقات و نه همیشه، مرتبط به از دست دادن حجم مغز است.
دکتر جئونگچول کیم می‌گوید: “تغییرات هدایتی در مغز در شرایط عدم تغییر حجم ناحیه‌ای می‌تواند یک بیومارکر بدیع برای بیماری‌های نورولوژیک باشد. این ممکن است شاخص حساس‌تری برای تغییرات کوچکی باشد که پیش از تغییرات حجمی قابل کشف با MRI در نواحی خاصی از مغز بروز می‌کنند.”
کیم توضیح می‌دهد که درمان بیماری آلزایمر و MCI نیازمند پیگیری تغییرات مغز در هنگامی است که بیماران تحت رژیم غذایی و ورزش قرار می‌گیرند. بنابراین مقیاسهای MRI برای درمان این اختلالات اهمیت دارد.
او اضافه می‌کند: “هر نوع ورزشی می‌تواند مفید باشد. در صورت امکان انجام آن، فعالیت اروبیک می‌تواند فواید بالقوه برای عملکرد شناختی بیشتر در بر داشته باشد.”/